Van de redactie

Waarde lezer,

Daar is ‘ie dan eindelijk: [‘en-z!ne] 17.5! Het heeft wat langer geduurd dan je normaal gesproken gewend bent, maar dat geeft natuurlijk niet. Verandering is niet per se slecht uiteraard! Er moest een nieuwe commissie gevormd worden; er werd met bloed, zweet en tranen gezocht naar een weekend waar de hele commissie beschikbaar was en uiteindelijk is dat nog niet eens gelukt.. Maar toch redden we het weer, zoals altijd, met de leden die geïnteresseerd zijn en graag eventjes langs komen in de sociëteit, voor de nodige gezelligheid en/of inspiratie!

Het thema van deze [‘en-z!ne] is dit keer “Oost west, Soos best”. Het houdt vooral in dat alle plekken waar je komt natuurlijk leuk zijn en je daar ongetwijfeld leuke dingen beleeft, maar de soos blijft toch best! Hoe ver je ook van huis af bent, bij welke vriend in welke studentenstad je ook bent; uiteindelijk relateer je het toch wel aan Almere. Al heb je een feest in een echt grote studentenstad, met meerdere dispuut- of clubhuizen: stiekem vergelijk je het toch wel met onze eigen studentenstad en al onze gebruiken. Verbeteringen? Jazeker! Zaken die we moeten behouden? Drie maal ja! Oost is allemaal hartstikke leuk en best, maar soos is zeker wel best!

Het weekend was ondertussen al weer een tijd geleden, maar als ik de verhalen zo heb gehoord is er nog niets veranderd. Meer dan genoeg beer op tafel, bij lange na niet genoeg mensen en de nodige hoeveelheid voedsel. En geachte lezer; de effectiviteit hiervan is nog als vanouds! Vrijdagavond zaten we lekker met z’n drietjes te werken, Dusty sloot in de nacht nog aan voor de nodige inspiratie en aanmoediging. En zo makkelijk als het gaat, zo snel was het begin al gemaakt van deze editie. In de vroege ochtenduurtjes nog even wat reminders gestuurd naar de schrijvers, dan konden wij in ieder geval met een gerust hart gaan slapen en hadden we de volgende dag onze stukken klaar. Zo makkelijk als het klinkt, zo onmogelijk in de praktijk.

Opstaan op het laatste moment, snel het water van de douche goedemorgen wensen en dan haasten om de sociëteit op tijd open te doen voor de volledig aanwezige commissie. Zo snel als dat ik de alarmcode had ingetoetst, zo snel was ik ook verlost uit bovengenoemde droom. Nog niet iedereen was aanwezig, nog niet alle stukken waren binnen en het bier was ook nog eens op. Dan maar de troep van vrijdag opruimen en langzaamaan beginnen.

Geen tranen, niet getreurd want ‘Oost west, Soos best’! En zo lang duurde het niet voordat iedereen z’n thuis bereikte, ik had allang een alcohol-marge doorberekent in de aankomsttijd en iedereen zat hier (verbazingwekkend genoeg) onder. Zo was in ieder geval de eindredactie op tijd aanwezig en dropen de andere bikkels langzaam meer zeker aan. Al snel werd het tijd om bier en chips te halen, anders zouden we de dag niet door kunnen komen natuurlijk
Vanaf het moment dat het bier koud was, was de productiviteit al lang op peil en waren de eerste pagina’s al af! Gelukkig is een snelle start (na relatief lange tijd) makkelijk gemaakt en werd deze sprint goed aangehouden. Voordat de wandeling naar De Meester klaar was, iedereen in Lederhosen of Dirndl, was al een deel af en werd en met een biertje voorbereid op het avondeten. Nog even wat reminders sturen, taken duidelijk maken voor de zondag en dan was het wel weer mooi geweest!

De zondag dan de brakke koppies verzameld en weer gas erop! Vooral de stampboom heeft ons veel lol gegeven het weekend, zo ook op de zondag. Wat belletjes hier en daar, speculaties laten bevestigen of met z’n allen gewoon hardop nadenken over wie wie nou had gedaan. Ondertussen een broodje eten, over van alles en nog wat praten terwijl we goed doorwerken. De laatste stukken kwamen binnen, de opmaak werd afgemaakt en hier ligt ‘ie dan: [‘en-z!ne] 18.1 “Oost west, Soos best”.

Heel veel leesplezier,